Ó stair an Iarthair, is féidir fréamhshamhla an teallaigh a rianú siar go dtí aimsir ársa na Gréige agus na Róimhe. Bhí tionchar as cuimse ag ailtireacht agus sibhialtacht na tréimhse sin ar ailtireacht agus ar chultúr nua-aimseartha an Iarthair. Téamaí ailtireachta agus maisithe na Gréige ársa agus bíonn dlúthbhaint ag an Róimh i gcónaí le saol daoine. Léiríodh reiligiúin, spóirt, gnó agus siamsaíochta i ndearadh álainn an dín, na mballaí agus na n-urlár. Tá téama úsáid tine le feiceáil sna snoíodóireacht agus sna múrmhaisiú seo freisin. Sna Meánaoiseanna, níor fhág na heaglaisí luath-Chríostaí agus Biosántacha agus na foirgnimh tuata ach cúpla rian agus fothrach, rud a fhágann go bhfuil sé deacair go leor staidéar faoi dhíon a dhéanamh. Ba é an caisleán an cineál ailtireachta ba thábhachtaí le linn na tréimhse feodach san Eoraip. De ghnáth tógadh ballaí na seomraí sa chaisleán le cloch lom. Clúdaíodh an talamh le cloch lom nó cláir adhmaid. B’fhéidir gur teallach le tine é lár an halla, agus bhí múchán ar an díon. De réir a chéile tá an teallach agus an simléar ag teacht chun solais.
Bhí an teallach luath simplí go leor, gan aon mhaisiúchán air, ní raibh sé ag brath ach ar bhalla taobh amuigh nó ar bhalla istigh sa lár, déanta as brící nó cloch. Tar éis Chogadh na Rósanna (1455-1485), chuaigh ríshliocht na dTúdarach isteach i dtréimhse rathúnais agus comhdhlúthaithe an réimis. Chuir cobhsaíocht agus forbairt an gheilleagair rath an chultúir chun cinn, go háirithe an tionscal tógála, agus chruthaigh sé beart nua. Comhcheanglaíonn sé an córas struchtúrtha nua le maisiú clasaiceach, seo stíl na hAthbheochana. Úsáideadh na hábhair thógála nua, mar chloch nó bríce, chun an bunstruchtúr adhmaid a atógáil. Is furasta na foirgnimh seo a tógadh le hábhair mharthanacha a chaomhnú, ionas go mbeidh coinneáil fhisiciúil réasúnta sonrach ann inniu.
Tá an ailtireacht tuata caomhnaithe ón 16ú haois, rud a chonaic stair fhorbairt taobh istigh cónaithe na hEorpa. I dtithe meánaoiseacha, is é an cooktop lárnach an t-aon áis a théann an teach. Leis na seomraí cónaithe atá ag méadú agus an teallach tiomnaithe téimh dóiteáin le feiceáil. Ag deireadh an Ríshliocht, cuireadh teallaigh in ionad na dtithe lárnacha go ginearálta.
Níos tábhachtaí fós, ag an am seo a mhaisiú thosaigh an teallach mar chroílár an mhaisiúcháin istigh. Thosaigh an dearadh ag forbairt ó fhoirm réasúnta simplí go stíl Choimpléascach agus chasta. Tá an teallach níos maisiúla agus níos mó, le sonraí éagsúla faoi stíl na hAthbheochana.
Ón 16ú haois go dtí lár an 20ú haois, tá an fuinneamh nua ag forbairt: gual, gás agus leictreachas ar an teallach, rud a fhágann go mbeidh úsáid an teallaigh níos éifeachtaí, níos compordaí agus níos áisiúla. Ag an am céanna, bhí an teallach i gcroílár an stíl mhaisiúcháin istigh i gcónaí, agus tá stíleanna éagsúla sainiúla curtha ar fáil aige:
Renaissance, Baróc, stíl nua-aimseartha, srl. Tá dlúthbhaint ag na teallaigh seo leis an stíl ailtireachta agus an stíl istigh, agus is iad an stíl is istigh iad.
Ag an am céanna, léirítear feabhas leanúnach na feidhme i ndearadh an teallaigh, agus tá an teallach níos praiticiúla agus níos áille. Ní amháin go soláthraíonn sé compord coirp, ach taitneamh amhairc freisin. Níl aon aireagán eile i stair an duine a chomhcheanglaíonn praiticiúlacht agus aeistéitic go héifeachtach. Cuireann teallaigh éagsúla coincheap an tsaoil agus an fhaisin in iúl do dhaoine de gach aois.
De réir mar a d’fhorbair an tsochaí, tá an teallach ina siombail aitheantais, stádais de réir a chéile, mar tá a fheidhm phraiticiúil laghdaithe go dtí an suíomh tánaisteach. Seasann na teallaigh do ghrá, teas agus cairdeas. Nuair a bhreathnaíonn daoine ar an teallach, is cosúil go bhfuil siad ag léamh faoin stair agus faoin gcultúr saibhir.
Am poist: Iúil-23-2018